DO NOT GO GENTLE INTO THAT GOOD NIGHT

DO NOT GO GENTLE İNTO THAT GOOD NİGHT

Do not go gentle into that good night,

Old age should burn and rave at close of day;

Rage, rage against the dying of the light.

Though wise men at their end know dark is right,

Because their words had forked no lightning they

Do not go gentle into that good night.

Good men, the last wave by, crying how bright

Their frail deeds might have danced in a green bay,

Rage, rage against the dying of the light.

Wild men who caught and sang the sun in flight,

And learn, too late, they grieved it on its way,

Do not go gentle into that good night.

Grave men, near death, who see with blinding sight

Blind eyes could blaze like meteors and be gay,

Rage, rage against the dying of the light.

And you, my father, there on the sad height,

Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.

Do not go gentle into that good night.

Rage, rage against the dying of the light.

Ve Çevirisi : 

GİTME HÜSNÜN O MÜJDELENMİŞ GECESİNE SÜKUNETLE 

Hasenatın o müjdeli gecesine sükunetle gitmeyeceksin,

Ömrünün  son çağı hezeyanla yanmalı gün akşama kavuşurken

Hışımla, hışmınla karşı dur ışığın  irtihaline.

İrfan sahipleri güya bilirler ki karanlıktır aslolan

Çünkü tebliğleri çatallı  yıldırımlar  çakmadan onlar

Gittiler  hüsnün o müjdelenmiş gecesine sükunetle

İyi adamlar, ömrün son dalgası üstünde ne şaşaalı ağlaşıyor

Vasat amelleri  solgun bir körfezde dans ederken, sen

Hışımla, hışmınla karşı dur ışığın rıhletine

Yabani adamlar gökte güneşi yakalamış, ona ağıtlar yakıyor

Ve çok geç anlıyorlar onu yolunda nasıl da kedere boğduklarını

Gitmeden hüznün o müjdelenmiş gecesine sükunetle.

Mezarcılar, ölümle başbaşa, körelmiş bakışları

Kör gözler şimdi alevden meteorlar gibi bakarak parlak yanıyor, ışığın ölümüne

Hışımla, hışımlarıyla!

Ve sen, babam, orada o bedbaht yükselti üzerinde,

Lanetle, kutsa, şimdi ben senin ateşli gözyaşlarınla dua ederken

Gitme hüsnün o müjdeli gecesine sükunetle,

Hışımla, hışmınla karşı dur ışığının ölümüne